Sayfaları daha ilk çevirmeye başladığımdan itibaren öykü beni içine öyle bir aldı ki resmen olaylar çevremde gelişiyormuş gibi hissettim...Çok fazla detay vermek istemiyorum ama şunu belirtmeden geçemeyeceğim.Bu kitabın beni bu kadar etkilemesi dostluğa arkadaşlığa çok değer vermemden kaynaklandı diye düşünüyorum.En yakın arkadaşım kardeşim dediğim tek bir insan var o da Reyyan..Sahip olmadığım kardeşim yerine koydum onu.İşte kitabımızın kahramanları olan Narin ve Deniz de tıpkı ben ve Reyyan gibiydiler.Ondan bu kadar içinde kayboldum bu kitabını sanırım...Daha fazla uzatmadan herkese iyi geceler,tatlı bir pazar günü diliyorum şimdiden :)
ALTINI ÇİZDİĞİM SATIRLAR:
"İnsan bazen bir yerde takılıp kalıyordu ve diğerleri yürüyüp giderken,o bir yol bulup geçemiyordu.Kendisine olan da buydu:Takılıp kalmak."
"Yalnızlık tek başına kalmak değil,tek başına kalmaktan kaçmaya çalışmaktır.Bunun için ne kadar uğraşırsan durumun o kadar acıklı hale gelir."
"Geçmişle hesaplaşmanın yolu yoktu,çünkü geçmiş geçiyordu.Kalan sendin."
"Biliyor musun dedi Fırat,galiba aşk birini unutamamak değil,onu her gördüğünde yeniden hatırlamak.Kaç yıl geçerse geçsin,her karşına çıktığında aynı şekilde hissetmek.
Arada unutsan bile mi?
Arada unutsan bile"
ARKA KAPAK
Romanları yayımlandığında en çok satanlar listesinden aylarca inmeyen Hande Altaylı’dan yaşamın içinden, samimi ve sarsıcı yeni bir roman.
O sabah yatakta gözlerini açtığında ise kendini iyi hissetmiyordu. Bir gece önce Fırat’ı görmek dengesini altüst etmişti. Geçmişin asla sandığımız kadar uzakta kalmadığı gerçeğiyle yüzleşmek, yeteri kadar uzağa gidemediği kaygısını doğuruyordu. Yoksa yıllar geçtikçe güçleneceğine, zayıflıyor muydu insan? Olgunlaşacağına koflaşıyor, dayanıklılığını yitiriyor muydu? Öğreneceğine unutuyor, bildiklerinden şüpheye mi düşüyordu? Geride bıraktığı onca şeyden ve onca yıldan sonra böyle yaprak gibi titremek, kendini başa dönmüş gibi hissetmesine yol açıyordu. Yürümüş, yürümüş ama hiçbir yere gidememişti. Belki de dünyanın yuvarlak olması, daima başladığın yere, yani kendine döneceğin anlamına geliyordu.
Küçük bir Anadolu kasabasından İstanbul’un ışıklı gecelerine uzanan bir yolculuğun hikâyesi. Sevginin değil, mecburiyetin birlikte tuttuğu bir ailede büyüyen Narin ilk kez âşık olduğunda yolların nihayet daha büyük yollara bağlandığını, o büyük yolların da başka şehirlere, ülkelere kavuştuğunu anlar. Ve biri gittiğinde arkasında bir yol bıraktığını. Ama o yolların nefrete, ihanete de açıldığını anlaması için aradan yılların geçmesi, dostlukların sınanması, kaybedilenlerin bulunması gerekecektir.
Aşka Şeytan Karışır ve Maraz adlı romanları yayımlandığı yıllarda en çok satanlar listesinden aylarca inmeyen Hande Altaylı’dan yaşamın içinden, samimi ve sarsıcı yeni bir roman.
