10 günlük beraberliğimiz bu akşam bitti Nar Ağacı ile.İlk Nazan Bekiroğlu kitabımdı bu..Çok hevesle almıştım.Güzel başladı.Ama sonrasında ben hasta oldum,araya birkaç şey girdi o bakımdan elimde çok süründü bu kitap.Dolayısıyla çok adapte olamadım.O bakımdan hani tavsiye eder miyim bilmiyorum.Genelde okuduğum yorumlarda herkes çok beğenmiş.Başka zaman okursam tekrar belki ben de sevebilirim.O yüzden sorun sende değil bende nar ağacı...
ARKA KAPAKKameriyeye ben de göz atıyorum. Âh Settarhan!
Benim saf, dünyadan bîhaber, kanayaklı ama kendisini dünyanın bütün galesinin de ortasında buluveren dedem.Azam'ın kazazedesi, Sophia'nın kafası karışık âşıkı, Tebriz-Tiflis-Batum-Bakü hattında tacir; yanık, kavruk, yaralı ama bir o kadar da hayat dolu, alnını rüzgâra vermiş öylece oturuyor."Demek burada gördüler birbirlerini" diye geçiriyorum içimden gülümseyerek.İçim içime sığmıyor. Kolay değil, dedemle anneannemin ilk görüşmelerine tanık oluyorum.
Bu akşamlık bu kadar...
Sevgiler :)
Nazan Bekiroğlu çok sevdiğim bir yazar değil ama bu kitabı bir arkadaşımdan aldım, okudum ve dediğiniz gibi nötrüm ben de sanki okunmasa da bir şey kaybedilmez. Bu arada takipçiniz oldum.
YanıtlaSilBu kitap bende de duruyor, hediye gelmişti, okunacaklar arasında. Eşim okumaya başladı ama çok sarması onu da yarım bıraktı, ben de şimdilik biraz uzağım:)
YanıtlaSilBaşlngıçta çok güzel başlıyor, sayfalar ilerledikçe kopuşlar da başlıyor romanda. Ben çok hevesle okumuştum, ortalarında sıkılmaya başladım, daldan dala atladığı için. O ilk hevesle okurken blogda da paylaştım; sonra kendi kendime karar aldım, kitap tam bitmeden blogda paylaşmak yok diye:)
YanıtlaSilsıkıldıysan hiç zorlama kendini; sevgiler canım...
harika bir roman okumak isterim...
YanıtlaSilnar ağacı benim de okumak istediklerim arasında ama bakalım:)
YanıtlaSil