Aslında İclal Aydın pek fazla okumuyorum ama bu kitapla ilgili o kadar hoş yorumlar okudum ve herkes o kadar tavsiye etti ki daha fazla dayanamadım.Ve yorumlara tavsiyelere hakverdim.Çok çok etkileyici,akıcı ve hoş bir romandı.Bir ailede yer alan üç kuşak kadınların başlarından geçenleri konu ediniyor roman.Okurken hah işte aynı ben hah işte bana da bu oldu hah yalnız değilmişim dediğim çok yer oldu.Ve aaaahhh işte bunu ben yazmalıyım dediğim...Uzun lafın kısası bu kitabı almadıysanız alın ve okuyun.
Sevgiler :)
ARKA KAPAK
Uzun zamandır sessizliğe bürünen İclal Aydın'dan çok satacak bir ilk roman!..
Zorba, itaatkârın üzüntüsüyle beslenir...
"Sevgin direğimiz, üzerimize saldığın korku çatımız olmuş meğer. Mutsuzluğumuzdan örülü bir devlet yaratmışsın hepimize. Sen en çok beni severdin ya. En çok beni köle yapmışsın kendine."
Samire, Yaşar, Lorin.
Birbirlerinin gölgesinde saklanan, birbirlerinin masalını yazan üç küskün kadın.
Yaraları doğuştan, lanetleri miras...
Yalnızlığın kuyusunun başından ayrılmadan, kederlerinin yankısını dinlediler.
Her masalın sonu gece değildi elbet.
Üç, ikiden ve dahi birden iyiydi.
Ve her yanlışın doğrusu kendi içinde gizliydi.
Kanadı kırık üç kadın, ödedikleri ağır bedellerin karşılığını, içinde çırpınıp durdukları, kapısı açık olsa da çıkıp gidemedikleri gölge kafeslerinde bekledi. İhtiyaç duydukları inanç, temize çekecekleri geçmişte saklıydı.
(Tanıtım Bülteninden)
Bir yandan çok almayı istediğim bir yandan da okuyacaklarımdan korkutuğum bir romandı Kirpiklerimin Gölgesi...Çocuklarla çalıştığım ve onları çok sevdiğim için onların dilinden anlatılan kitaplar da filmler de bana çok dokunaklı gelir.Uzun süre etkisinden çıkamam.İşte bu kitap da onlardan oldu.
11 yaşında bir kız çocuğunun anlattığı bu roman yanı hiç mi iyi bir şey olmaz arkadaş diye düşündüğüm bir romandı.Yazar Şebnem hanım acaba hangi kafayla yazdı bu romanı cidden merak içindeyim.Okuyup okumamak size kalmış artık.Ben pek tavsiye etmiyorum.Çünkü okuduklarınızı kaldıramayabilir ve daha fazla ne olabilir ki diye sorabilirsiniz.
ARKA KAPAK
Şebnem İşigüzel, Kirpiklerimin Gölgesi'nde, henüz on bir yaşında bir kız çocuğunun yaşadığı akıl almaz olayları anlatıyor. Herkesin bildiği, ama kimsenin görmek istemediği bir trajedinin üzerindeki perdeyi kaldırıyor ve bir dil ustalığıyla, kolay kolay cesaret edilemeyecek bir yüreklilikle hepimizin tanıdığı bu kız çocuğuna ses veriyor. Hayatta bazen kirpiklerinizin gölgesinden başka sığınacak yeriniz kalmaz. Herkes kötülük yapar size. Bu böyle olmasına rağmen, orman, ağaçlar, sular, kuşlar, gökyüzü ne kadar güzeldi. "Sence hayatın en güzel yanı neresi?" diye sorarsanız bana, "Hepsi," derdim size. Mutlu olmaya dair bir umudum var benim. Avlanan ceylanlar son ana kadar yaralı gövdeleriyle doğrulup koşup kaçmak, avcının elinden kurtulmak isterler. Yaparlar da bunu. Yaraları ne kadar ölümcül ve derin olursa olsun. Vurulup düştükleri yerden kalkıp kaçarlar. Öleceklerini anladıkları zaman gözyaşı döken bu hayvanların ölüme direnişine şaşarsınız. Yaşadığım şu hayatta, kirpiklerimin gölgesi kadar bir yerde bile hayat kalmadı bana. Bunları düşündüm ve sonra geri dönüp o fena şeyi yaptım. Annemi öldürdüm.
İşigüzel'in tarzı zaman zaman bir sihir gibi ışıldıyor.
-Tageszeİtung-
Şebnem İşigüzel'in Avrupa edebiyat tarihinde bir yeri olduğu aşikâr.
-Frankfurter Rundschau-
(Tanıtım Bülteninden)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder